Bouw Castellette 2+2

En dan is het alweer juli! Wat gaat de tijd toch snel: het is alweer twee maanden geleden dat ik de Dam tot Dam rit gereden heb. Een prachtige rit en erg gezellig met andere kitcar bezitters. Ook voor het eerst een langere rit op de snelweg gemaakt; in de ochtend was het nog erg fris en de motor kwam maar net op temperatuur maar reed toch netjes 110 km/u. Op de terugweg ging het nog beter en gaf de GPS aan dat ik 123 km/u reed; de motor was nu goed warm gereden en de temperatuur was in de middag gelukkig wat hoger dan in de ochtend.
Dan heeft de auto ook nog last gehad van losse onderdelen: op een middag na een rit duw ik de auto de garage in en hoor een vreemd geluid wat erger wordt als ik de auto aan de achterkant inveer. Bij controle van de vering bleek dat de schokbrekerbout rechtsachter bijna uit de draagarm was getrild. Dat was even schrikken, meteen alles even losgemaakt en gecontroleerd of het schroefdraad niet beschadigd was. Gelukkig geen schade en na het schoonmaken heb ik alles weer goed vast gezet. Vervolgens heb ik natuurlijk ook de andere drie schokbrekers gecontroleerd en deze zaten nog goed vast.
De week daarna tijdens een rit hoorde we een bonkend geluid, en ook weer rechtsachter. Het geluid was afhankelijk van de snelheid, dus kon het niet de schokbreker zijn. We waren gelukkig bijna thuis. Op de oprit het achterwiel gedemonteerd en toen was het duidelijk waar het vandaan kwam; de moeren van de flens waren los gekomen. Gelukkig was ik er vlug genoeg bij en heb ik alles weer vast gezet met een momentsleutel.
Vorige week, tijdens een mooi ritje over de dijken, hoorde en zag ik iets van de auto vallen, natuurlijk direct gestopt en proberen het deurtje te openen. Meteen was duidelijk wat ik verloren was: de deurklink… dat was toch wel een tijdje zoeken in de berm voordat we alle onderdelen gevonden hadden! Weer thuis heb ik de deurklink weer gemonteerd en het boutje voorzien van loctite. Ook de bijrijders kant heb ik meteen gedaan aangezien hier ook de klink wat los zat.

En tenslotte: eindelijk heb ik de tijd genomen om de vloerbedekking in de auto te maken. Toch een flinke klus aangezien eerst de stoelen en het hulpframe eruit moeten om daarna de vloerbedekking te plaatsen en passend te maken. Het zoeken en maken van de gaten voor het hulpframe was een lastig klusje, maar het is gelukkig wel goed gelukt. Ziet er strak uit!

Afgelopen week heb ik de benzinetank bijna leeg gereden en de laatste liters heb ik met een handpomp uit de tank gehaald. Daarna heb ik de auto aan de achterkant, bij de achteras, omhoog gekrikt en met as-steunen goed vast gezet. Op deze manier kon ik redelijk makkelijk de tank demonteren. Bij het eruit halen van de benzine meter was meteen duidelijk waarom de meter niet meer werkte: de vlotter zat vol met benzine. Voor alle zekerheid even de nieuwe meter aangesloten en deze werkt prima. Daarna heb ik alles weer ingebouwd en de tank zit nu weer onder de auto. Afgelopen zondag even tanken en gelukkig gaf de meter weer aan dat de tank vol zit. Hierna een lekker tochtje gemaakt met de auto. Maandag mocht de auto weer naar de garage voor de APK en alles was weer prima in orde: geen speling meer op de fuseepen. Vanaf nu is het om de twee jaar keuren aangezien de auto 30 jaar is geworden.

Op 1 maart, de eerste dag dat ik weer mag rijden, is het heerlijk weer. De auto startte snel en de motor liep meteen zonder te stotteren. De eerste kilometers dit seizoen maak ik dan ook die dag; daarna meteen even tanken aangezien de tank bijna leeg is. Helaas geeft de benzinemeter nog steeds aan dat de tank bijna leeg is, dit klopt natuurlijk niet. Thuis meteen de stekkers nagekeken of er niets los zit maar dit was niet het geval. Dan zal het waarschijnlijk toch de vlotter in de tank zijn. Zaterdag 4 maart was de opening van de nieuwe garage van EendenSpul en het was nog lekker weer ook. Met de auto naar Jan en Coosje gereden; het was er gezellig druk. Meteen maar een nieuwe vlotter meegenomen om deze binnenkort te gaan monteren. Maar eerst moet de tank leeg gereden worden aangezien een volle tank niet makkelijk los te maken is.

Onder het motto ‘met een auto heb je altijd wat te doen’ kan ik dit keer melden dat ik van aluminium een plaatje heb gemaakt om een authentieke NL sticker mee op de auto te monteren. De sticker heb ik enkele jaren geleden van een collega gekregen, maar het monteren ervan heb ik steeds uitgesteld omdat ik er tegenop zag om aluminium met een figuurzaag te zagen. Ik wilde de sticker op een plaatje hebben en niet op een spatbord plakken; stel je voor dat ik juist dat spatbord beschadig en daardoor de sticker kwijt ben!

Tenslotte hebben we vandaag weer heerlijk gereden. De tank is nu zeker half leeg dus binnenkort maar de tank er onderuit halen.
Klik op de foto voor een groter formaat.

De afgelopen weken heb ik weer lekker aan de auto kunnen werken: er zit een nieuwe fuseepen in de draagarm en de draagarm zit weer netjes aan de auto gemonteerd. Ook heb ik de verstelbare stoelframes gemonteerd. Er moesten nog wel wat kleine aanpassingen gedaan worden aan de rails zelf. Ik moest een kleine ring afslijpen van de onderzijde van de rail om deze daarna te monteren aan de bovenzijde. Het handvat waarmee je de stoel kunt verstellen had anders te weinig ruimte om te kunnen bewegen, waardoor het verstelmechanisme niet ontgrendeld kon worden. Vervolgens heb ik de stoelen uit elkaar gehaald en aan de rails bevestigd. Tenslotte heb ik alles gemonteerd in de auto en de laatste bevestigingsgaten uitgemeten op het hulpframe. Dan het spannende moment: gaat het werken…. Gelukkig werkt alles prima: de stoeltjes zijn nu eenvoudig te verstellen en ze zitten ook nog eens beter vast, zonder speling. Ook zijn de verstelmogelijkheden nu veel beter; de stoelen kunnen verder naar voren en naar achteren. Hierna nog even alles gedemonteerd, het hulpframe grondig gereinigd en eerst in de primer gespoten om daarna met mat zwart af te lakken. Weer een klusje klaar!

Vandaag heb ik de linker draagarm aan de voorzijde verwijderd, aangezien de fuseepen te veel speling heeft en de auto hiermee niet meer door de APK komt. Het losmaken van alle onderdelen viel me mee, maar de lagers van de draagarm zaten behoorlijk strak om de as. Dit was even lastig om los te krijgen. Door een paar keer met een rubberen hamer tegen de draagarm te slaan kwam er gelukkig een beetje speling op het geheel en kon ik met voorzichtig heen en weer bewegen het lager van de as halen en was de draagarm los. Nu heb ik meteen alles even goed kunnen bekijken en controleren op beschadigingen en/of roest. Na 6000 km ziet alles er nog net zo netjes uit als toen ik het monteerde; nog ruim in het vet en geen roest te zien. Komende week ga ik EendenSpul maar even bellen om een afspraak te maken om de fuseepen te laten vervangen.

Afgelopen zaterdag hebben we weer heerlijk met de auto gereden en de teller op 6033 gezet. Met de gereviseerde carburateur rijdt de auto werkelijk geweldig en is ook nog een stuk zuiniger. Met de imitatie carburateur haalde ik met moeite 1 op 11, nu is 1 op 15 geen enkel probleem. Vorige week ben ik bij Burton Car Company in Zutphen geweest voor wat kleine onderdelen. Ik kreeg daar de mogelijkheid om hun revisie afdeling te bekijken en daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Zowel de volledige revisie van motoren en krukassen als de revisie van de carburateur kon ik daar bekijken en bewonderen en alles werd met veel enthousiasme en trots verteld. Natuurlijk kon ik ook vertellen hoe goed de gereviseerde carburateur is en mijn bevindingen met het rijden ermee.
Komende woensdag ga ik de auto nog even grondig wassen en dan kan deze klaar gemaakt worden voor de winterstop, tenminste als er geen mooi weekend meer komt met temperaturen zo rond de 15 graden; want dan ga ik toch zeker nog een tochtje maken.
Deze winter zijn er wel wat klusjes die gedaan moeten worden aan de auto: de belangrijkste is het vervangen van de fuseepen aan de linkerzijde. Ook ga ik nu echt de stoelframes monteren… Het hulpframe ligt al enkele maanden klaar om gemonteerd te worden, maar het was steeds te mooi weer, of er was geen tijd om hier aan te gaan werken.

De afgelopen weken ben ik veel aan het proberen geweest met verschillende sproeiers om de motor beter te laten lopen. Met een tweede trap sproeier van 105 gaf dit het beste resultaat in combinatie met de powertube. De motor liep netjes en de topsnelheid was 110 km/u; een prima resultaat. Zo de auto weg gezet en de week daarna weer gaan rijden. De auto reed nu opeens zeer slecht…. de motor wilde niet op toeren komen, had totaal geen vermogen en een constante snelheid was niet voor elkaar te krijgen. Dan maar weer de originele sproeier erin, maar helaas gaf dit geen verbetering. Ik had nog wel een sproeier van 120 liggen en dus heb ik deze maar geprobeerd. De motor pakte weer netjes op en liep weer redelijk rustig, maar het vertrouwen in deze carburateur was wel ver te zoeken.
Bij de motorrevisie hebben we destijds besloten om voor een imitatie carburateur te gaan aangezien de originele defect was. Achteraf misschien geen goede keuze maar een revisie van de oude was toen nog geen optie. Dit is nu gelukkig anders: er zijn goed gereviseerde carburateurs te koop. Afgelopen zaterdag ben ik naar EendenSpul gereden om zo’n gereviseerde te kopen, samen met nieuwe olie en een oliefilter. Thuis  gekomen heb ik direct alles gemonteerd en een proefritje gemaakt. Wat een verschil! De motor loopt als een zonnetje en pakt bij alle toerentallen prima op. Nu weet ik weer hoe een Eend hoort te rijden, heerlijk. In combinatie met de powertube liep het motorje nog beter en ik haalde zelfs een topsnelheid van 118 km/u. Niets meer aan doen, zou ik zeggen.

Vorige week donderdag de motor eens goed bekeken en het vliegwiel eraf gehaald. De lekkage was toch weer bij de uitgaande as, net zoals de vorige keer. Toch maar opnieuw de keerring vervangen en alles weer in elkaar gezet. Natuurlijk ook de powertube gemonteerd en de nieuwe bobine. Vorige week zondag al weer een korte rit gemaakt en het lijkt erop dat de powertube toch wel iets uitmaakt. Als ik nu 80 km/u rijd en het gaspedaal intrap voel ik duidelijk dat de motor vooruit wil. Nu nog wat fine-tunen met de carburateur en dan kijken we verder wat de topsnelheid gaat worden.
Gisteren en vandaag weer heerlijk gereden met de auto, lekker over de dijken; de motor loopt mooi soepel en reageert goed op het gas en ook het starten gaat supersnel. Na de rit van vandaag lagen er toch weer wat druppels olie onder de auto… knap balen dus, weer kosten gemaakt zonder resultaat.

Eindelijk is het weer maart en mogen we gaan rijden….Niet dus, ik heb vandaag de motor weer uit de auto gehaald om nogmaals naar de lekkage te laten kijken. Waarom nu pas en niet in de winter zou je denken. Tja, er zijn ook nog andere zaken die mijn aandacht nodig hebben en mijn vrije tijd is helaas beperkt. De motor is er nu uit en ik heb meteen het gat in het koelhuis gemaakt voor een powertube. Deze stond ook nog op het verlanglijstje en nu we toch aan de motor bezig zijn kan dit ook maar gebeurd zijn. Ook heb ik andere stoelframes gekocht om de stoeltjes wat makkelijker te kunnen verstellen; op het huidige systeem zit erg veel speling en het verzetten van de stoeltjes is een ramp. Maar eerst de motor goed krijgen en weer inbouwen en dan snel rijden! Als ik dan nog tijd over heb, of het is een regenachtig weekend, kan ik aan de stoeltjes beginnen.

Het is toch wel bijzonder om prachtig mooi windstil weer met temperaturen boven de 15 graden te hebben op 1 november. Vandaag heb ik een flinke rit gemaakt door de Betuwe; de rit zelf was 121 km maar het startpunt was 51 km van huis. In totaal heb ik vandaag 223 km gereden en de teller op 4144 gezet! Het was een heerlijke rit over dijken en door pittoreske dorpjes. Met de motor heb ik hier eerder gereden en de route vastgelegd met mijn Garmin navigatie zodat het opnieuw rijden van deze route erg makkelijk is. De route heeft als naam “de bloesemtocht” maar in de herfst is deze zeker zo mooi. Komende week blijft het nog goed weer en ga ik de auto nog even grondig wassen voordat deze “op stal” gezet gaat worden.