Bouw Castellette 2+2

Vandaag heb ik eindelijk de eerste rit van 2023 kunnen rijden. Wat was het begin van maart toch slecht; met veel regen en kou, was het echt geen lekker cabrio weer.
De auto werd naar buiten gerold en de accu erin gezet. Ook deze keer startte de motor snel en hij liep al snel goed door. Eerst even de motor wat warm gereden, daarna even tanken en dan: lekker rijden! Het motortje snort tevreden en loopt nog steeds prima. Je ziet aan de natuur dat alles laat is, enkele bloeiende bomen en alleen de treurwilgen laten iets van groen zien. Wel al flink wat lammetjes gezien. Komende week wordt het weer nat, maar het voorjaar is toch echt begonnen. Ik kijk uit naar weer een heerlijk rijseizoen.

Gisteren heb ik de laatste rit van 2022 gereden en de kilometerstand op 23433 gezet. Ook dit jaar heb ik minder gereden dan de vorige jaren. Dit komt onder meer omdat ik wat vaker ben wezen modelvliegen met het mooie weer van de afgelopen zomer en daarbij zijn we dit jaar eindelijk weer eens met de caravan op vakantie geweest. Dan blijft er natuurlijk minder tijd over om met de auto te rijden. Met de nieuwe accu heb ik gelukkig geen startproblemen meer gehad en de auto rijdt nog altijd heerlijk. Ook heb ik gisteren de auto gewassen en de accu eruit gehaald. Deze week laat ik de auto nog even goed drogen voordat de hoes erover gaat. Zo staat de auto weer lekker klaar om volgend jaar maart weer te mogen rijden.

Vandaag weer heerlijk gereden met de auto. Natuurlijk weer een keertje over de dijken: bijna dezelfde route maar dan ‘andersom’. De route heeft als grap de naam ’tegen de stroom in dijkentocht’ gekregen. Het was behoorlijk bewolkt met een kleine kans op regen. Dit heeft als voordeel voor ons dat er weinig fietsers op de dijken zijn :-). We hadden er al ruim driekwart van de rit opzitten toen ik natuurlijk een sanitaire stop moest maken. Weer terug bij de auto wilde ik de motor starten maar het enige was er gebeurde was ‘klik’,  en ik zag de spanning van de accu zakken naar 8 volt. Alle lampjes gingen uit en dat was het dan. Gelukkig ben ik al jaren lid van de wegenwacht en nu kon ik voor de eerste keer dus de App op de telefoon uitproberen om mijn pech geval te melden. Gelukkig wordt in de App ook jouw locatie meegestuurd in de melding. Dat maakt het wel wat makkelijker: ergens langs de dijk tussen Ravenstein en Reek is moeilijk uit te leggen. Na drie kwartier stond de bekende gele bus voor mijn auto en werd inderdaad geconstateerd dat de accu niet meer goed was. We hebben de auto gestart met startkabels van de wegenwacht en de auto liep weer prima. ‘Als je geen lichten aanzet dan moet je wel thuis kunnen komen,’ verzekerde de wegenwacht ons. Gelukkig heeft hij gelijk gehad. Binnenkort maar weer eens naar Eendenspul rijden voor een nieuwe accu!

Na het stormachtige einde van februari startte maart meteen goed met vandaag een heerlijk zonnetje en 10 graden. Dit keer heb ik wél goed gecontroleerd of er nog voldoende benzine in de tank zat voor een klein ritje om de motor alvast wat op te warmen voordat ik ging tanken. Het ging nu helemaal volgens de planning en ik kon al snel traditiegetrouw starten met mijn favoriet, de heerlijke dijkentocht. De eerste 80 kilometer zitten er dus weer op en ik heb er zin in om dit jaar weer veel heerlijke kilometers te genieten van de mooie omgeving en het rijden in de auto. Het motortje snorde tevreden en liep als een zonnetje. Het was alleen wel even schrikken aan de pomp met deze hoge brandstof prijzen. Zeker omdat ik als dagelijkse auto een volledig elektrische BMW I3 rijd en het ’tanken’ aan huis met zonnepanelen een stuk goedkoper is…

Vandaag heb ik de auto weer winterklaar gemaakt. Accu eruit en netjes onder de hoes gezet. Dit jaar helaas een stuk minder kunnen rijden dan de vorige jaren. De zomer en het najaar waren behoorlijk nat, waardoor ik minder vaak de auto uit de garage gehaald heb. Als laatste rit heb ik op 6 november nog wel lekker de dijkentocht kunnen rijden; een rit die ik ook heel veel met de motor gereden heb. Hier kom ik echt tot rust zo langs het water. De kilometerstand aan het einde van dit seizoen staat op 20973; maar 2496 km gereden dit jaar.

Het voorjaar van 2021 was helaas heel wat natter dan de lentes in voorgaande jaren, we hebben veel minder ritten kunnen maken dan we gewend zijn. Vandaag heb ik wel weer een mijlpaal bereikt: ik heb de teller op 20.000 kilometer gereden! De auto rijdt echt heerlijk en het motortje loopt geweldig soepel en constant. De route vandaag ging o.a. door Nijnsel, Best, Oisterwijk, Esch, Sint-Michielsgestel, Schijndel en Heeswijk-Dinther. Ook hier weer veel lachende gezichten en duimen omhoog. Elke rit is echt genieten, van de mooie natuur en natuurlijk het rijden in de auto zelf.

Wat was het weer in februari toch bijzonder: het ene weekend kon je schaatsen en het weekend daarna zaten we lekker buiten in de zon zonder, sneeuw of ijs. Gelukkig was het begin maart ook nog lekker weer en kon ik vandaag de auto naar buiten rollen. Weer startte de auto snel en kon ik beginnen aan de rit. Vorig jaar vond de auto het korte ritje naar de benzinepomp niet fijn en na het tanken wilde de motor maar lastig starten. Dat zou ik vandaag anders doen! Even een kort rondje zodat de motor al iets warmer is. Helaas pakte dit totaal verkeerd uit: na drie kilometer sloeg de motor af en wilde niet meer starten. Verschillende zaken gecontroleerd maar ik kon zo snel niet vinden wat er aan de hand was. Dan maar even controleren of er nog benzine in het filter te zien is… niet dus. De bodem van de tank was helaas in zicht: ai, dat had ik niet aan zien komen! Gelukkig was ik niet ver van huis en na een belletje arriveerden de hulptroepen snel met een lege jerrycan. Die ben ik bij het dichtstbijzijnde tankstation gaan vullen, terwijl mijn vrouw bij de gestrande auto bleef om met de geïnteresseerde buurtbewoners te praten. Terug bij de auto kon ik de tank van zijn probleem afhelpen! Hierna had de motor er gelukkig weer zin in, hij stond tevreden te snorren. Snel naar de benzinepomp gereden om de tank helemaal te vullen om daarna te starten met een traditie: mijn favoriete dijkentocht.
Het was weer genieten langs de dijken, velden en bossen. Zelfs nog lammetjes gezien dus het lentegevoel was volop aanwezig. Ik heb weer veel zin in een heerlijk rijseizoen.

Het is alweer eind november en het seizoen 2020 zit er weer op, helaas. Weer was oktober een natte maand en hebben we niet veel kunnen rijden. Toch heb ik in november nog enkele heerlijke ritjes kunnen maken. De bekende dijkentocht heb ik dit jaar niet als seizoensafsluiter gereden, maar wel als één van de laatste ritten. Dit jaar was de laatste rit de “mooi Brabant” rit. Prachtige herfstkleuren en nog een redelijk warm zonnetje tijdens deze rit, en heerlijk genieten van het mooie Brabantse landschap. De kilometerstand aan het einde van dit seizoen staat op 18504; ruim 3300 km gereden dit jaar.
Vanmiddag heb ik de accu eruit gehaald en de auto netjes onder de hoes gezet… tot volgend jaar maart voor de start van vast weer een nieuw mooi rijseizoen!

Deze foto is gemaakt tijdens een van de laatste dijkenritten in 2020: langs de Maas ter hoogte van Sprang-Capelle.

Wat is 2020 toch een raar jaar… Het corona (Covid-19) virus zet de hele wereld op zijn kop.
Dit voorjaar hebben we prachtig weer gehad – we hebben dan ook veel kilometers kunnen maken met de auto. Toertochten gingen niet door en alle evenementen werden afgelast, maar gelukkig mochten we nog wel met de auto rijden. De zomervakantie ging niet door zoals we ons hadden voorgesteld, we zijn gewoon thuisgebleven. In die weken was het wel echt heel lekker weer en we hebben dan ook veel mooie tochten kunnen maken.
Vorige week wilde ik de auto weer naar buiten rollen voor een tochtje, en de auto stond er maar wat vreemd scheef bij… De linker achterband bleek helemaal leeg te staan. Voorzichtig dus de auto naar buiten gerold en het reservewiel van de auto gehaald. Met het gereedschap en de Burtonkrik, die standaard in de auto liggen, heb ik het reservewiel kunnen wisselen. Meteen een goede test voor als dit onderweg eens moet gebeuren ;-). Op woensdagmiddag dus maar even naar Eendenspul gereden om er een nieuwe binnenband in te laten leggen. Er zat een klein gaatje in de binnenband en de oorzaak was gelukkig ook snel gevonden: een dunne ijzeren pin van 2cm stak door de band naar binnen. Van buitenaf was deze niet te zien. Dit weekend heb ik de wielen weer gewisseld en het reservewiel zit weer mooi en stevig achter op de auto. Vandaag hebben we nog een tochtje gemaakt door de Peel: 124 kilometer lang genieten!

Wat was februari een natte maand, en helaas gold dat ook voor het begin van maart. Gelukkig was het gisteren dan toch een droge dag en volgens de voorspellingen ook de enige droge dag de komende tijd. Natuurlijk heb ik deze dag de auto weer onder de hoes vandaan gehaald en lekker een eindje gereden. Zoals gebruikelijk was het weer de dijkentocht; een van mijn favoriete routes om te rijden.
De auto starte weer vlot en reed meteen lekker, natuurlijk wel eerst weer even tanken. Na het tanken wilde de motor bijna niet starten, dat was even spannend. Maar gelukkig pakte hij tenslotte wel en kon ik aan de route beginnen. Er stond een fris windje dus had ik me lekker warm aangekleed. Langs de dijken was het weer prachtig met veel roofvogels en enkele lammetjes. Natuurlijk stond de Maas erg hoog en waren alle uiterwaarden vol gelopen. De route is niet erg lang (82 km) maar na bijna twee uur in de auto had ik het toch wel wat koud gekregen. Maar goed, de eerste rit van 2020 zit er weer op! Ik heb zin in de rest van het seizoen.